‘O de vrouw’, een luchtige avond voor vrouwen en ..... mannen! Dus geen informatiebijeenkomsten voor de selectie van ‘Boer zoekt vrouw’ of bijeenkomst van de ‘Vrouwen van nu’ maar ‘O de vrouw’ is de titel van de jaarlijkse uitvoering van de rederijkerskamer Eendracht uit Zuidhorn. Een typisch avondje rederijken zouden de ingewijden zeggen: toneel, cabaret en voordrachtskunst. Maar dan wel anno 2008! Een programma met een komische eenakter, zelfgeschreven liedjes en cabaretteksten en natuurlijk een ode aan de vrouw. Want daar draait het deze keer om: de vrouw.
Nieuwsgierig geworden of zin in een avondje cultuur met een kleine c? Kom naar hotel In ’t Holt op 8, 9 en 16 februari 2008 kijken naar ‘O de vrouw’. De voorstelling begint om 20.00 uur. Om teleurstellingen te voorkomen, is reserveren aan te raden. Dat kan vanaf 28 januari via de VVV in Zuidhorn, Nieuwstraat 4a, telefoonnummer 0594-502469. Het VVV-kantoor is geopend van maandag t/m vrijdag van 13.30 uur tot 16.30 uur.
De kaarten variëren in prijs: de try-out op 8 februari kost 5 euro, de première de dag erna 7,50 euro. De laatste avond is het duurst: 10 euro, maar er is dan ook live muziek na. Meer informatie is te vinden op www.kamereendracht.nl.

Interview met de voorzitter.

De uitvoering in 2008 wordt (al weer) anders dan anders. Om het fijne ervan te weten te komen zijn we gaan praten met voorzitter Herry Cornelius. 

We hebben begrepen dat Eendracht deze keer niet een avondvullend stuk speelt. Klopt dat?
Ja, dat klopt. We bieden deze keer een echte Rederijkersavond, met toneel, gedichten en cabaret. En dat alles rond het thema: de vrouw.

Hoe is dit idee ontstaan?
Nou, eigenlijk is het een beetje uit nood geboren. We waren wel van plan om een avondvullend stuk te spelen, maar dat kregen we niet rond.


Niet rond? Hoe bedoel je dat?
Vorig jaar deden er heel veel spelers mee aan de uitvoering. Met “Rare jongens die Grieken” stond bijna iedereen op het podium. Waarschijnlijk was er daardoor niet zoveel animo om dit jaar weer een grote rol in een groot stuk te spelen. Je bent dan tenslotte meer dan een half jaar onder de pannen. En bij die beperkte opgave konden we geen geschikt avondvullend stuk vinden. Want we wilden geen concessies aan de kwaliteit doen. Goede raad was duur….

En van wie kwam die goede raad?
Dat ontstond eigenlijk langzamerhand. Zo gaat dat vaak in Eendracht: er gaat een balletje rollen, en met vereende krachten maken we er dan iets moois van. 

“ Iets moois” zeg je. Wat kunnen we dan verwachten?
Ik ga niet alles verklappen, maar in grote lijnen krijgt het publiek dit te zien: we beginnen met een “Ode aan de vrouw” door Raymond Fabriek. Trouwe bezoekers weten dat ze dan een erudiet en geestig verhaal kunnen verwachten. Het leven van een vrouw, van geboorte tot ouderdom, komt langs in de vorm van gedichten. Niet schrikken! Het wordt niet statisch, saai of moeilijk. We hebben toegankelijke en geestige gedichten uitgezocht, die in twee blokjes door verschillende vrouwen op verschillende manieren worden gebracht.

En verder?
Ja, we zijn er nog lang niet. We spelen ook een eenakter “De Koningin”, over twee oude vrouwen die al jaren naar de rijtoer op Prinsjesdag gaan kijken. Terwijl ze wachten, laten ze hun hele leven passeren. Een grappig stuk met de nodige diepgang.
En we eindigen met Cabaret, met oude en nieuwe liedjes en sketches, ook over de vrouw natuurlijk. 

Klinkt heel afwisselend. Maar doen er ook mannen mee?
Natuurlijk. Ik noemde Raymond al. En bij de voorbereidingen is ook een flink aantal mannen betrokken hoor. Maar deze keer draait het toch vooral om onze vrouwen en de vrouw in het algemeen. 

Hoe zit dat nu met die drie avonden, zijn die heel verschillend?
Ja, vorig jaar waren de bezoekersaantallen ongunstig over de avonden verdeeld. Voor de laatste avond hebben we bezoekers moeten weigeren, terwijl de eerste twee avonden niet vol waren. Daarom hebben we elke avond een eigen invulling gegeven, zodat elke bezoeker kan bekijken welke avond het best bij hem of haar past. 
 

Een eigen invulling? Is elke avond dan niet hetzelfde?
Ja, natuurlijk wel. Tenminste wat wij op het podium brengen is in principe hetzelfde. Maar er zijn ook verschillen. De eerste avond, op 8 februari, noemen we nu een Try-out. Dat is geen veredelde Generale Repetitie hoor! Het is een volwaardige uitvoering. Na afloop willen we van het publiek graag weten wat ze ervan vonden. We proberen daar dan voor de volgende avonden rekening mee te houden.
De tweede avond, op 9 februari, is dan officieel de première, zonder live-muziek, maar wel met een gezellig samenzijn na afloop.
En de laatste avond, op 16 februari, is er feest na, met live-muziek.

Waarom alleen de laatste avond muziek?
Live-muziek kost gewoon veel geld. Het kan voor Eendracht niet eens uit. Maar we vinden het belangrijk dat er ook een avond met feest na is. En zo kan iedereen kiezen wat hij of zij wil. Als je geen behoefte hebt aan een feest na afloop, kun je beter op 8 of 9 februari komen. Eerlijk gezegd zijn we zelf ook wel benieuwd hoe het uit gaat pakken. 

Spannend dus.
Dat is elke uitvoering. En deze zeker ja. Maar ik heb er alle vertrouwen in. 

Veel succes.
Dank je. Ik zal het aan alle medewerkers doorgeven. Dat kunnen ze vast wel gebruiken.